Bireylerin sürekli büyüme arzusu, istediği her şeyi yapabileceğini düşünmesi ve özgürleşeceğini hayal etmesi ile büyüdüğü zaman çocukluğa dönmek istemesi arasinda olan kısır bir döngüdür zaman. Temel problem ise çocukluğun ölüme en uzak olmasıdır. Yok oluş eşiğinin ötesinde, sorumluluk ve dünyayı reel algılamak zorunda olmanın tam aksine, bizi var eden mutlu olma arzusu ile birlikte safça bir düşünüştür. Bu yüzden "Zaman kaybolmaz, kaybolan bizleriz" der Paul Claudel, özelliklede çocukluğumuz.
Bir Önceki
Bir Sonraki
Dijital
0x0 cm